Kun je iets over jezelf vertellen?

“Ik ben Roger Huskens, ontwerper en oprichter van het indiemerk Dicks Don’t Lie en ontwerpstudio ROGER+. Na jarenlang bij verschillende grote ontwerpbureaus te hebben gewerkt, wilde ik meer verbinding met mijn klanten ervaren. Daarom ben ik voor mezelf een ontwerpstudio gestart. Maar mijn ultieme droom was altijd al om mijn eigen merk te beginnen. Ik wilde doen wat ik voor klanten deed, maar dan voor mezelf. Precies zoals ik het wilde. Op een dag kwam alles samen waardoor ik besloot alles uit mijn handen te laten vallen en al mijn spaargeld te investeren. Zo is Dicks Don’t Lie geboren. Voor ROGER+ neem ik alleen nog de meest interessante opdrachten aan die ik enorm gaaf vind om te doen. Het grootste deel van mijn tijd steek ik in mijn eigen geesteskind, Dicks Don’t Lie, om het merk internationaal op de kaart te zetten en bekendheid te geven.”

Hoe is het idee voor Dicks Don’t Lie ontstaan?

“Ik wilde altijd al iets voor mezelf beginnen zonder concessies te doen en zonder dat het verhaal achter het merk wordt verstoord door klanten die aanpassingen willen vanwege smaak, budget, angst om een statement te maken of simpelweg omdat ze niet weten wat ze doen. Als ik iets ontwerp, moet het hele verhaal, de merkbeleving en kwaliteit volledig kloppen, zonder enige compromissen van begin tot eind. Een eigen merk beginnen was voor mij de ultieme baan met alle touwtjes in eigen handen. De vraag was alleen: wat voor merk? Het moest iets zijn wat mij nooit zou vervelen en waar ik voortdurend onuitputtelijk veel inspiratie uit kan halen. Het concrete idee voor Dicks Don’t Lie onstond vervolgens uit drie zijsporen die opeens samenkwamen.

Spoor 1:
Naast mijn werk deed ik allerlei persoonlijke projecten zoals een fotografisch onderzoek waarbij ik elke dag een foto van mijn piemel maakte en daarbij opschreef hoe ik me voelde. Ik merkte op dat emoties verband hielden met de visuele toestand van mijn penis en balzak. Uit nieuwsgierigheid heb ik dit experiment 365 dagen lang dagelijks herhaald met een constant temperatuur, een vaste lichtopstelling en een gemarkeerde plek op de grond. De conclusie van dit onderzoek was dat je emoties en je mentale en fysieke toestand allemaal invloed hebben op hoe je geslachtsdeel eruitziet. Je kunt je nog zo vrolijk en energiek voordoen maar je piemel liegt niet; het toont precies hoe jij je voelt.

Spoor 2:
Omdat ik geïnteresseerd ben in ruimtelijk ontwerp, besloot ik pottenbakles te nemen. Na elke les werden de handgedraaide potjes in een droogkast geplaatst en de week erna werden ze gebakken. Hier ontstond een klein probleempje, want sommige huisvrouwen wilden mijn potjes voor zichzelf houden en eigenden ze zich toe. Om mijn potjes te beschermen, kraste ik piemels onder de potjes om duidelijk te maken dat ze van mij waren. En dat werkte. Op een dag hoorde ik het nummer ‘Hips Don’t Lie’ van Shakira op de radio terwijl ik een potje signeerde met mijn bekende piemels. Gekscherend zong ik mee, maar ik veranderde de tekst in "Dicks Don't Lie" en kraste dat erbij. Toen kreeg ik een verliefde kriebel in mijn buik; ik wist dat ik iets geweldigs in handen had. Die avond claimde ik direct de domeinen. Ik wist dat piemels de basis zouden worden van mijn merk.

Spoor 3:
Al een tijdje speelde ik met het idee om een onderbroekenmerk te beginnen. Nadat ik de naam Dicks Don’t Lie had geclaimd, liet ik direct mijn eerste tattoo’s zetten: een onderbroek op mijn arm als herinnering dat ik binnen een jaar dit idee gerealiseerd wilde hebben en een pleister op mijn knie om mijn kinderlijke enthousiasme te koesteren. De tattoo van de onderbroek werd uiteindelijk ook mijn eerste pin-ontwerp en het concept voor een onderbroekenlijn is nog steeds in ontwikkeling.

Al deze elementen samen brachten me op het idee om een merk te starten met grappige producten waarbij lichaamsdelen zoals piemels en behaarde benen, maar ook onderbroeken, centraal staan om het taboe hierop te doorbreken.

Kun je iets meer vertellen over je producten?

[products=blog_ddl]

"Toen ik begon met het ontwikkelen van de producten, wist ik dat ze allemaal onschuldig, grappig en schattig moesten zijn. Mijn doel was om taboes te doorbreken, aangezien lichaamsdelen vaak als pornografisch worden beschouwd en negatieve connotaties hebben. Ik wilde producten creëren die iedereen kan dragen, in huis kan hangen of als cadeau aan iemand kan geven. Met ontwerpen waarbij je twee keer moet kijken voordat je beseft waar je eigenlijk naar kijkt, maar die in eerste instantie gewoon esthetisch hoogwaardig ogen. Het moesten designobjecten zijn die tegelijkertijd een gesprek op gang kunnen brengen. Mijn assortiment begon met pins, buttons, zeefdrukken, wenskaarten, tassen en kleding. Sindsdien ben ik mijn merk verder aan het uitbreiden met allerlei interieurproducten, zoals onderzetters en binnenkort zelfs een vloerkleed. Alle producten hebben een unieke eigenaardigheid en bevatten kleine grapjes en verhaaltjes. Niet alleen in het product zelf, maar ook in de verpakking. Inmiddels worden mijn producten verkocht in grote steden door heel Europa, van Amsterdam, Brussel en Berlijn tot Londen en Parijs.”

Hoe ben je begonnen met Dicks Don't Lie?

"In 2018 heb ik mijn opdrachten voor klanten stopgezet en al mijn spaargeld geïnvesteerd om Dicks Don't Lie te beginnen. Dat was ontzettend spannend, want ik wist van tevoren natuurlijk niet of mijn producten goed zouden verkopen. Het enige wat ik wist, was dat dit concept nog nergens anders bestond. Het gevoel dat ik toen had, kan ik het best omschrijven als die kriebels die je voelt als je in de rij staat voor een achtbaan. Je bent zenuwachtig en lichtelijk angstig, maar tegelijkertijd wil je niets liever dan dat het nu gebeurt. Ik heb toen precies één jaar de tijd genomen om het merk vanaf de grond op te bouwen. Van het logo en de merkregistratie tot het ontwerpen, de productontwikkeling en productie, verpakkingen, fotografie, website, copywriting, promotie, social media en alle saaie administratieve en bedrijfsmatige zaken.

Op 1 juli 2019 ging de website live en werden mijn producten al snel verkocht in bekende museawinkels zoals het Stedelijk Museum in Amsterdam, van Abbe in Eindhoven en Museum Voorlinden in Wassenaar, evenals in mooie winkels zoals 8 filialen van Hutspot in Nederland en in Antwerpen bij een bekende conceptstore in de binnenstad. Ik benaderde de leukste conceptstores in Europa of ze mijn producten wilden verkopen, en tot mijn verbazing wilden ze dat ook nog. Zo leek mijn droom dan eindelijk uit te komen.

Maar toen kwam de coronacrisis. Winkels en musea gingen dicht, Hutspot en de winkel in Antwerpen ging failliet. Mensen bezochten ook geen verjaardagen, festivals en andere evenementen meer waarvoor ze iets leuks wilden kopen. Het was niet mogelijk om mijn producten online te promoten via social media, omdat het algoritme van Instagram en Facebook al mijn advertenties blokkeerde vanwege mijn merknaam. Adverteren op social media was dus geen optie meer, terwijl mijn merk nog maar net begonnen was. Het was op zijn zachtst gezegd geen makkelijke periode.”

Hoe ben je daar bovenop gekomen?

"Toen de coronacrisis toesloeg, had ik veel nieuwe producten in stock die ik bewust nog niet gelanceerd had. Ik besloot deze geleidelijk aan te introduceren met mini campagnes. Zo bleef er beweging binnen mijn merk en waren mensen enthousiast bij iedere nieuwe lancering. Daarnaast ontdekte ik de wereld van influencers op social media en de manieren waarop zij mijn producten onder de aandacht konden brengen. Op die manier lukte het me toch om mijn merk te promoten, en langzaam maar zeker begon ik toch spullen te verkopen. Zo kwam er weer wat geld binnen, dat ik vervolgens kon investeren in mijn bedrijf en nieuwe producten. Na de coronacrisis nam de verkoop explosief toe en uiteindelijk bleek de investering meer dan de moeite waard te zijn."

Wat wil je bereiken met je merk?

"Als kind tekende ik altijd piemels omdat ik dat grappig vond. Toen mijn ouders naar school werden gehaald omdat de juf dacht dat ik misbruikt was, legden ze uit dat ik lichaamsdelen gewoon ontzettend grappig vond. Meer niet. Ik vind het vreemd dat er meteen zo negatief gedacht wordt als een kind piemels tekent. In mijn ontwerpen wil ik graag mijn eigen kinderlijke onschuld van vroeger verwerken en daardoor de taboes rondom piemels, borsten, beharing, billen en andere lichaamsdelen die altijd maar verstopt worden doorbreken. Daarom zijn mijn ontwerpen bewust schattig en kinderlijk getekend, met kleine grapjes erin verwerkt om het luchtig te houden. Mijn doel is dat Dicks Don't Lie wereldwijd bekend wordt en dat mensen met trots mijn ontwerpen dragen, tentoonstellen, cadeau geven en er een glimlach van krijgen. Zo kunnen we gesprekken op gang brengen die bijdragen aan het normaliseren van het menselijk lichaam, in welke vorm dan ook."

Doe je alles zelf voor Dicks Don't Lie of werk je samen met anderen?

"Ik doe zo goed als alles zelf. Alles wat ik bedenk, ontwerp ik zelf. Ik zoek uit hoe het geproduceerd moet worden en begeleid het hele proces. Vervolgens ben ik verantwoordelijk voor de storytelling, verpakking, fotografie, promotie, enzovoort. Ook pak ik zelf de producten in, schrijf ik handgeschreven kaartjes bij de verzending en verzend ik de bestellingen. Daarnaast zorg ik ervoor dat mijn website up-to-date blijft en er mooi uitziet, mijn social media blijft groeien en ik contact houdt met mijn volgers, fans en klanten. Ik besteed veel aandacht aan details, zoals het ontwerp op de verpakking, zodat de postbode al nieuwsgierig wordt door de verpakking van mijn producten. Soms krijg ik hulp bij het inpakken, vooral bij grotere events of wanneer veel winkels tegelijk bestellen, omdat het anders te veel is om alleen te doen. Daarnaast werk ik super nauw samen met mijn buurman Tim Wilders van Atelier Haven. Hij is mijn steun en toeverlaat bij het zeefdrukken van al mijn verpakkingen, zeefdrukken, kaartjes, etc. Ik vind het fijn om alles zo dicht mogelijk bij mij te houden bij mensen waarvan ik weet dat zij hun vak zeer goed beheersen.”

Krijg je wel eens negatieve reacties op je gewaagde ontwerpen?

"Ik had aanvankelijk wel verwacht dat er negatieve reacties zouden komen, maar eigenlijk krijg ik alleen maar positieve feedback. Mensen worden oprecht blij van mijn producten. In mijn verkooppunten hoor ik vaak mensen giechelen bij het kaartenrek zodra ze mijn kaarten vasthouden. Zelfs oude vrouwtjes van in de tachtig kopen en dragen mijn pins. Als ik dat hoor, kan mijn dag niet meer stuk."

Op welk product ben je het meest trots?

"Moet ik echt kiezen? Dat is eigenlijk niet te doen voor mij. Als productgroep vind ik denk ik de pins wel echt symbool staan voor Dicks Don't Lie. Het zijn maar kleine glimmende juweeltjes, maar ze maken een zeer groot statement en vertellen ieder hun eigen verhaal. Ook de verpakkingen van de pins zijn kleine kunstwerkjes. Bovendien word ik bij dit product het meest uitgedaagd, omdat ik iets ter grootte van een postzegel moet ontwerpen dat op zichzelf een iconisch product wordt."

Wat is jouw connectie met Maastricht?

"Ik ben naar Maastricht verhuisd voor mijn vriend. Voordat we een relatie kregen, woonde ik in Den Bosch, maar ik vond het geen probleem om naar deze mooie stad te verhuizen. Den Bosch was toch al een beetje het Maastricht van Brabant, dus ik voelde me gelijk helemaal thuis. Ik ben zelf opgegroeid in Heerlen, maar in Maastricht voel ik me veel meer thuis. Na 10 jaar hier te wonen geeft de stad me nog steeds een vakantiegevoel als ik door de straten wandel of over de bruggen van de Maas fiets."

Haal je inspiratie uit de stad?

"Ik haal inspiratie uit de gekste dingen, niet specifiek uit Maastricht, maar hier is zoveel te doen dat er genoeg dingen zijn die me prikkelen om nieuwe ontwerpen te maken. Ik ga graag naar Marres en het Bonnefanten om naar kunst te kijken. En de vorm van het gebouw van Bonnefanten doet me aan een piemel denken en dat vind ik natuurlijk grappig. Tegenwoordig liggen mijn spullen in de museumwinkel van het Bonnefanten, dus dat mijn producten nu op een plek liggen waar ik kom om inspiratie op te doen, maakt het helemaal bijzonder. Daarnaast inspireert de natuur mij ook enorm, en rondom het centrum van Maastricht zijn er prachtige wandelomgevingen. Ik ben hier niet snel meer weg te slaan."

[products=blog_ddl]